Tienen is niet alleen een plaats om te wonen en werken, het zit ook vol verhalen. Wij wilden wat meer weten over de stad en haar mensen en trokken naar leerlingenconcert Jazzenergy in de Bachzaal van de muziekacademie, gewapend met een paar vragen en een fotocamera.

Na afloop van het concert doken we even mee de kleedkamer in, waar we een heel arsenaal aan jazzy instrumenten ontdekten, gaande van cornet over hoorn tot sax. Over die laatste wilden we wel wat meer weten.

Wie? Joost Van Cauwenbergh
Woonplaats? Tienen
Instrument? Altsax

‘Ik bespeel dit instrument al 7 à 8 jaar, zowel in een bigband als in een klein ensemble. De bigband repeteert in Sint-Joris-Winge, het klein ensemble in Tienen.’

Om een instrument goed in de vingers te krijgen, oefen je best een half uur per dag. ‘Maar zelf haal ik dat gemiddelde ook lang niet altijd: eerst moet mijn verbouwing klaar zijn voor ik me terug volop op het repeteren kan storten.’ En dan steek je soms een tandje bij, als er examens aankomen. ‘Dan oefen ik makkelijk een uur per dag.’

Maar van examenkoorts was er nog geen sprake, daar in de kelders van de muziekacademie. ‘Dit concert is puur om onze muziek te tonen aan het publiek, puur voor het plezier. Hier vallen er nog geen punten te verdienen (lacht).’

Of jazz voldoende aandacht krijgt in de muzikale wereld, vragen we Joost nog. ‘JALM (=jazz en lichte muziek) werd jarenlang stiefmoederlijk behandeld ten opzichte van de klassieke muziek, maar de laatste jaren is dit genre echt aan een opmars bezig, en dat kan ik alleen maar toejuichen. Echt, er zit heel veel muzikale expertise in Tienen, maar dat is niet altijd geweten. Goed dat jullie dus even langskomen voor een interview!’

‘Ik heb vroeger nog viool en klassieke sax gespeeld, ik ken het wereldje dus wel. Maar ik vind het heel aangenaam om nu eens iets helemaal anders te doen. Want in jazz moet je veel meer improviseren, geen enkel stuk wordt tweemaal op dezelfde manier gespeeld. Dat is hard werken, je kan dat zelfs niet helemaal leren, je moet het gewoon in je hebben om los te laten en te beginnen variëren. Maar dat maakt het net zo boeiend, want je haalt erg veel voldoening uit dat improviseren.’

En zo swingden we op de tonen van Hakuna Matata de academie uit, er helemaal van overtuigd dat als je iets graag doet, je het ook goed kan. Of was het andersom?

 

Foto: Roelof Pantjes
Interviews: Julie Badisco